Ξυπνήστε, λοιπόν, και σταματήστε αμέσως αυτό που σχεδιάζει να δημιουργήσει από την ηθελημένη αναπαραγωγή των διφορούμενων εννοιών για την απόδοση της ζωής σας! Λανθασμένες εντυπώσεις έχετε για κείνον. Την ιστορία, σας την έχει μεταφράσει σύμφωνα με τα δικά του λεξικά. Ω, ναι, είναι σατανικός και συνάμα ποιητικά ισχυρός. Θέλει, μέσα από τα συνώνυμα, να παραποιήσει τα δικά του ψεγάδια, διαγράφοντάς σας από πάνω με το γάντι. Και θέλει να το κάνω εγώ, με την παρέα μου, τον μεγάλο αδελφό που μου επέβαλε, για να τινάξουμε από τα παπούτσια του την σκόνη παλαιότερων δικών του παραστρατημάτων, ή και ακόμα την λάσπη της χυδαίας αλλοτριότητας που εμμένει στην σόλα του ως μια επίμονη άρνησή του για όλους εσάς. Προσωπικά, απέναντί του νιώθω την αίσθηση του…λίγου μου. Έχω το γνώθι σαυτόν. Το ξέρω πως δεν είμαι απόλυτα ικανός, γιατί έχω δυστυχώς αναστολές, οι οποίες με φρενάρουνε οι άτιμες, εμποδίζοντας τον απεγκλωβισμό τής λογικής μου να βγει παραέξω και να δραστηριοποιηθεί. Έχω, όμως, τον τσιλιαδόρο. Παραφυλάει στα κρυφά, για να την ανασύρει με την πρώτη ευκαιρία για μένα, από τα ερείπια του παραλόγου μου. Το ξέρω, ακούγεται παράδοξο.
… Και τώρα, οι δυο μας Προμηθέα! Πότε ήταν, δεν θυμάμαι πια καλά, όταν ένιωσα για πρώτη μου φορά το σκίρτημα της ολίσθησης, το ανεπαίσθητο τσίμπημα του εγωισμού μου, κάτι που βέβαια δεν αντιλήφθηκα, ως βλαξ, και απόλυτα, αφού δεν ήμουν σε θέση να νιώσω, αν αυτό ανέβαινε από μέσα μου για να με αφυπνίσει, ή στην ουσία θάβονταν ακόμα περισσότερο στην αχρήστευση της λήθης μου. Η υπαισθησία μου αυτή, η ελαφρότητα τής αναλγησίας στα δρώμενα των “σωματικών” βιωμάτων μου, με κατέταξε, βλέπεις, αμέσως, χωρίς πολλά πολλά, στους περιθωριακούς. Όπως, άλλωστε, κι εσύ. Κάθε τόσο, βέβαια, έρχεται η ώρα που στην ζήση μου γεννιούνται τεκτονικοί σεισμοί, με μυριάδες αποκλίσεις ανατομικών ζωνών και συγχρονισμένες κατεδαφίσεις υπαρξιακών ανησυχιών, όπως ακριβώς τώρα, και τότε φαίνεται καθαρά το πόσο ανεπαρκής ήμουν και συνεχίζω να είμαι από μόνος μου να σηκώσω την ακτινογραφία τής μαλθακότητάς μου, για να μπορέσω έτσι, να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα, βγαίνοντας επιτέλους νικητής από την προσωπική μου τάφρο.
Τελικά, ο διασώστης, ίσως και να μου είναι απαραίτητος, και ως εκ τούτου να αποδεικνύεται έμπρακτα η σταθερότητα της άποψής του για μια ακόμη δοκιμή μου. Το υβρίδιό του, λογικά, από την συνεπαγωγή και μόνο, καθίσταται, στο παρόν, ανεπαρκές να φέρει εις πέρας μια τόσο δύσκολη αποστολή ξεσκεπάσματος. Το παράπονο, αχ, το έχει χαλαρώσει στα όρια της αγαθοσύνης, και λίγο πολύ ετοιμάζεται απ’ το δάκρυ να ραγίσει σε μυριάδες κομμάτια ανούσιας αγάπης για τον πλησίον του, σε βαθμό τέτοιο μάλιστα, που το αναγάγει σε εκθέτη υποχείριου για τις δυνάμεις οι οποίες έπονται μετά από αυτό. Άρα, αν δεν νοήσει το μέγεθος τού βαθμού της ευθύνης, το συμπέρασμα όλων θα μένει ανυπόμονο πίσω από το κρατούμενο, περιμένοντας την κίνηση η οποία θα το κατεβάσει, για να ριχτεί στη μάχη τής συνέχισης μιας πράξης που, πολύ απλά, θα διαιωνίζεται μέχρι και του τελικού σημείου του ίσον της.
Το downloading, εν ολίγης, θα είναι κατακλυσμιαίο τη στιγμή της αποδέσμευσης, μιας και η ιστορία, για να μην ξεχνιόμαστε, έχει πάντα την διάθεση να επαναλαμβάνεται, αυτούσια ή μη, και σταδιακά με κάθε πληροφορία του, όλο και θα με ολοκληρώνει σαν διαδικασία. Η εφόρμησή του, θα στοχεύει στην πνευματική μου ανάταση, όταν απ’ την μεθοδικότητα της επίμονης ροής του, η ενόρασή μου ανέλπιστα θα διευρύνεται και θ’ αποκτά υπεράνθρωπες διαστάσεις, γιατί μέσα από το πρίσμα της ανεξέλεγκτης έξαρσής μου, θα αντιλαμβάνομαι τους απόηχους μιας εν αναμονή έκρηξης ψηφιακών σωματιδίων στο διάκενο, και θα γίνομαι μάρτυρας -πριν ακόμα συμβεί το οτιδήποτε- σε κάθε είδους άγουρη ακόμα φρικαλεότητά της, η οποία θα εκδηλώνεται αρχικά σε εξομοιωτή, έτοιμη ωστόσο με την ωρίμανσή της, να σφυροκοπήσει -με τα κουτσουρεμένα μέλη των μηδενικών της- όλες τις καλά κοιμισμένες συνειδήσεις, μιας και κάτω από την επήρεια μιας ολικής αναισθησίας, μέσω ενός καλά σερβιρισμένου δημαγωγικού εφησυχασμού, δεν αντιλαμβάνονται πλέον ότι, το Μαιευτικό Ακρωτήριο στοχεύει πολύ γρήγορα σε μια μαζική αφυδάτωση των πάντων, μέσα φυσικά από την ακατάσχετη αιμορραγία των αληθών αξιών (1) τους!