Το τελετουργικό του αποδιοπομπαίου τράγου και της θυματοποίησης ατόμων, έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στο χρόνο. Από την αρχαία ιστορία μας έχουμε πολλά παραδείγματα ανθρώπων που χρησιμοποιήθηκαν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, τόσο στη συμβολική του μορφή (η Ευχαριστία), όσο και ολοκληρωτικά (η Ιερά Εξέταση). Από τις Φοινικικές θυσίες στον Ba’al, στον Χριστό ο οποίος συκοφαντήθηκε, διαπομπεύτηκε και βάναυσα θανατώθηκε με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο της εποχής του, τη σταύρωση, από τους έχοντες την εξουσία, γιατί τόλμησε να προάγει την αλήθεια, μέχρι και το Σάλεμ της Μασαχουσέτης, όπου 20 άτομα θανατώθηκαν το 1692-3 στην πυρά επειδή συκοφαντήθηκαν ως μάγοι και μάγισσες.
Παράλληλη με αυτήν την ιστορική τάση του αποδιοπομπαίου τράγου, είναι η διαδικασία της καταστροφής του εχθρού ή του αντιπάλου, μέσω σκόπιμα κακόβουλης συκοφαντίας.
Η δυσφήμιση εξ ορισμού είναι μια αναληθής δήλωση που κοινοποιείται για ένα άτομο σε κάποιον άλλο, με επακόλουθη ζημιά στη φήμη του. Εάν αυτή η δήλωση είναι προφορική, ονομάζεται συκοφαντία, όταν γίνεται γραπτώς, θεωρείται δυσφήμιση.
Η δυσφήμιση του χαρακτήρα, είναι μια ψευδή δήλωση που κάνει κάποιος για ένα άτομο, η οποία παρουσιάζεται ως πραγματική δήλωση και η οποία βλάπτει την προσωπική και την επαγγελματική φήμη ή προκαλεί άλλες ζημιές, όπως οικονομική απώλεια και συναισθηματική δυσφορία. Ο λίβελος είναι η γραπτή και η συκοφαντία είναι η προφορική δυσφήμιση. Η συκοφαντία είναι η προφορική δήλωση ψευδών στοιχείων που βλάπτουν τη φήμη ενός ατόμου. Είναι μια πράξη επικοινωνίας, με σκοπό κάποιος να ντροπιαστεί, να γελοιοποιηθεί, να περιφρονηθεί, να υποτιμηθεί στην εκτίμηση της κοινότητας. Η δυσφήμιση σκότωσε περισσότερους ανθρώπους από το σπαθί. Η δυσφήμιση του χαρακτήρα είναι ένα ισχυρό όπλο εναντίον ενός ατόμου, ειδικά εάν ο συκοφάντης είναι εξειδικευμένος χειριστής. Η δυσφήμιση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη εάν ο συκοφάντης ζηλεύει το θύμα.
Οι άνθρωποι που ακούν ή διαβάζουν ψέματα για το θύμα αναπτύσσουν μια απατηλή αντίληψη μέσω διανοητικών κατασκευών (σχεδόν μια αυταπάτη) για το θύμα. Ο συκοφάντης δημιουργεί ένα δυναμικό πολώσεως στην κοινωνία, έτσι ώστε το θύμα να αντιμετωπίζεται πάντα αρνητικά, ανεξάρτητα από τα πραγματικά γεγονότα. Ο στόχος της συκοφαντίας (και δυσφήμισης) είναι να καταστήσει ανίκανο το θύμα στην ιδιωτική και επαγγελματική ζωή. Η δυσφήμιση του χαρακτήρα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή συναισθηματική και ψυχολογική βλάβη στο θύμα. Το θύμα κινείται συνεχώς σε εχθρικό περιβάλλον και συνήθως δεν καταλαβαίνει το γιατί. Είναι ιδιαίτερα οδυνηρό για το θύμα να καταλάβει γιατί όλοι ενεργούν τόσο εχθρικά, παρά τις θετικές ενέργειες και προθέσεις του στο κοινωνικό περιβάλλον. Είναι επίσης πολύ οδυνηρό να βιώνει την καταστροφή της φήμης του που προκαλείται από ψέματα.
Εάν κάποιος είναι δυναμικός, επιτυχημένος, εξαιρετικά χαρισματικός, δημοφιλής, ελκυστικός ή όλα αυτά μαζί, τότε σε κάποιο σημείο είναι σίγουρο ότι θα γίνει στόχος της δολοφονίας χαρακτήρων. Εάν καταφέρουν να πείσουν τους άλλους να δουν το θύμα με τον τρόπο που εκείνοι επιθυμούν, προσπερνώντας την αλήθεια του θύματος, τότε ισχύει η “λογική” τους. Τότε έχουν δίκιο.
Η δολοφονία χαρακτήρων είναι η απόπειρα καταστροφής της φήμης, μέσω της συκοφαντίας ενός ατόμου (ως δημόσιο πρόσωπο), με την πρόθεση να καταστρέψει την εμπιστοσύνη του κοινού σε αυτό. Δομικά, μια δολοφονία χαρακτήρων απαιτεί για την διάπραξή της τρία μέρη, τον δολοφόνο του χαρακτήρα, το κοινό του οποίου η εκτίμηση πρέπει να αλλάξει, και το άτομο που στοχεύει ή το θύμα. Η μελέτη της δολοφονίας χαρακτήρων είναι μια μελέτη των μεθόδων και της ψυχολογίας του δολοφόνου του χαρακτήρα. Είναι μια μελέτη της αξιοπιστίας των συκοφαντιών του στο κοινό και της αλλαγής συμπεριφοράς αυτού, και είναι η μελέτη των αντιδράσεων και της προσαρμογής του θύματος.
Η δολοφονία του χαρακτήρα είναι μια βρώμικη μάχη. Στην καλύτερη περίπτωση, τα πράγματα που λέγονται – ενώ δεν είναι κολακευτικά – μπορεί απλά να είναι αρνητικά και προσβλητικά και να αμαυρώνουν την εικόνα ενός ατόμου, ενώ στη χειρότερη περίπτωση, μπορούν να βλάψουν τη φήμη, να καταστρέψουν τις σχέσεις του, να του κοστίσουν ευκαιρίες τόσο προσωπικές όσο και επαγγελματικές, να προκαλέσουν ένα μόνιμο πλήγμα στην αυτοπεποίθησή του, να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο με τον οποίο το ίδιο και οι γύρω του αντιλαμβάνονται τη θέση του και στοχεύει στην διαστρέβλωση της ηθική και της ακεραιότητας κάποιου.
Αναδύονται δύο μεγάλα θέματα. Το πρώτο είναι η ψυχολογία της διαδικασίας της δολοφονίας χαρακτήρων. Ο συκοφάντης διεξάγει μια εκστρατεία συκοφαντίας, η οποία περιλαμβάνει μια παραμόρφωση της αλήθειας. Προσπαθεί κακόβουλα να δυσφημίσει κάτι, που συνεπάγεται τη σοβαρότητα της πρόθεσής του. Το δεύτερο θέμα είναι το δομικό σκηνικό μιας δολοφονίας χαρακτήρων. Τί ενθαρρύνει ένα συκοφάντη, τί είδους άτομο είναι πιθανό να αναλάβει αυτόν τον ρόλο; Τί κάνει το κοινό έτοιμο και ικανό να θυματοποιήσει συγκεκριμένους ανθρώπους; Είναι σε θέση να ξεφύγουν από αυτό; Και πώς συμβαίνει το θύμα να μην επιβεβαιώσει τον καλό του χαρακτήρα;
Τα είδη των ανθρώπων που επιδίδονται σε δολοφονίες χαρακτήρων είναι:
Οι ζηλιάρηδες
Επιτίθενται σε φίλους / συναδέλφους τους που ανέρχονται κοινωνικά ή επαγγελματικά. Δεν θέλουν να μείνουν πίσω και έτσι, αντί να τους αφήσουν να φύγουν, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν το μέρος που θα πάνε πριν εγκατασταθούν. Είναι επικίνδυνοι επειδή έχουν αντιληφθεί την αξία του θύματος λόγω της σχέσης τους μαζί του και λυπούνται για την απώλεια του ελέγχου ή της «ιδιοκτησίας» του.
Οι θυμωμένοι
Αυτοί οι άνθρωποι ενοχλούνται γιατί το θύμα τούς θυμίζει πού βρίσκονται στον κόσμο. Ή μάλλον, πού δεν βρίσκονται. Είναι απογοητευμένοι που έχουν κολλήσει κάνοντας κάποια δουλειά που μισούν, να πληρώνουν τους λογαριασμούς και να περιμένουν πότε θα πάρουν σύνταξη για να ξεκινήσουν να ζουν.
Οι εξαπατώντες
Αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι από τους τύπους ανθρώπων που θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν τον χαρακτήρα ενός ατόμου, κυρίως επειδή είναι συνήθως κοινωνιοπαθείς. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μισούν τα θύματά τους, αλλά βλέπουν την καταστροφή ή τη ζημιά του χαρακτήρα τους ως μέσο για την επίτευξη των στόχων τους. Συνήθως δεν έχουν συνείδηση ή αίσθηση μετανοίας, ούτε νοιάζονται για το τί θα συμβεί στο θύμα αφού το έχουν καταστρέψει. Μπορεί ακόμη και να ξεκινήσουν μια μυστική δολοφονία χαρακτήρα εναντίον του θύματος, για να εμφανιστούν αργότερα να την αποτρέψουν φαινομενικά, για κανέναν άλλο λόγο παρά για να δημιουργήσουν την αντίληψη ότι είναι κάποιος που μπορεί το θύμα να εμπιστευτεί, πράξη την οποία θα χρησιμοποιήσουν αργότερα προς όφελός τους.
Οι φθονεροί
Αυτή η κατηγορία είναι συνήθως η ρίζα όλων σχεδόν των δολοφονιών χαρακτήρων. Οι φθονεροί, αντιλαμβάνονται το θύμα ως έναν γιγαντιαίο καθρέπτη, ο οποίος αντανακλά τις δικές τους αντιληπτές ανεπάρκειες και ατελείς δικαιολογίες για την χωρίς επιτυχία ή νόημα ζωή τους. Διότι, εάν το θύμα επιτυγχάνει στη ζωή του τους στόχους και τις επιδιώξεις του, ενώ εκείνοι όχι, τους αναγκάζει να αναρωτηθούν γιατί. Και η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση δεν είναι αυτή που θέλει να ακούσει το άτομο που προσπαθεί να βλάψει, γιατί είναι επώδυνο να το συνειδητοποιήσει.
Ένα άτομο που έχει υποστεί δολοφονία χαρακτήρα, ζει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η εκτίμησή του από τους άλλους μειώνεται με τρόπο που παραμορφώνει την αλήθεια, και αυτό έχει σοβαρό αντίκτυπο σε αυτόν διότι η αξιοπιστία του στους άλλους είναι εξασθενημένη.
Χρειάζεται η κοινωνία αιματοχυσία; Δεν μπορούμε να πούμε – αλλά όταν ερευνούμε τη δολοφονία χαρακτήρων, πρέπει να παιδευτούμε με αυτήν την κοινωνική τάση.
Η δολοφονία χαρακτήρα ή η αναίμακτη δολοφονία όπως χαρακτηρίζεται μερικές φορές, είναι μια προμελετημένη πράξη για την πλήρη δυσφήμιση ενός ατόμου. Είναι μια σκόπιμη προσπάθεια να επηρεαστεί η απεικόνιση ή η φήμη ενός συγκεκριμένου ατόμου, με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλέσει μια εξαιρετικά αρνητική, ανήθικη αντίληψη για το θύμα. Επίσης, μπορεί να περιλαμβάνει υπερβολή, παραπλανητικές μισές αλήθειες, χειραγώγηση γεγονότων, για να παρουσιάσει μια αναληθή εικόνα του στοχευμένου ατόμου. Αυτό μπορεί να προκαλέσει την απόρριψη του θύματος από την κοινότητα, την οικογένεια ή τα μέλη του περιβάλλοντος στο οποίο ζει ή εργάζεται. Τέτοιες πράξεις είναι συνήθως πολύ δύσκολο να αντιστραφούν ή να διορθωθούν, επομένως η διαδικασία παρομοιάζεται σωστά με μια κυριολεκτική δολοφονία μιας ανθρώπινης ζωής. Η ζημιά που προκαλεί μπορεί να είναι ισόβια.
Οι τεχνικές δολοφονίας χαρακτήρων δεν χρειάζεται να είναι αληθινές, γιατί οι κακόβουλοι ισχυρισμοί είναι δύσκολο να ανασκευαστούν ή να αποβληθούν, και μια κατηγορία είναι αρκετή για να σπείρει τους σπόρους της αμφιβολίας στο μυαλό των άλλων. Είναι ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών.
Στο άρθρο “Who are Character Assassins” by Justice γράφει: “Ο δολοφόνος του χαρακτήρα θα χρησιμοποιήσει σκόπιμα την υπερβολή ή τη χειραγώγηση των γεγονότων για να παρουσιάσει μια αναληθή, ανεπιθύμητη προβολή του στόχου. Ωστόσο, με μια ειρωνεία της τύχης, κάθε φορά που ο δολοφόνος επιτίθεται για να καταστρέψει ένα στόχο, στην πραγματικότητα καταστρέφει τον εαυτό του, επειδή στο τέλος αποκαλύπτεται πόσο αναξιόπιστος, πόσο αντιεπαγγελματικός, πόσο ανίκανος είναι να καταπραΰνει τη δική του πικρία. Κανένα άτομο δεν θέλει να είναι με τέτοιους ανθρώπους…
Είναι καλό να υπενθυμίζεται, εάν μπορούσε να τεθεί θέμα επιλογής, ότι είναι καλύτερο να είστε στόχος της δολοφονίας χαρακτήρων, παρά να είστε ο δολοφόνος… Φυσικά, πρέπει να διαφυλάξετε τον δικό σας χαρακτήρα, διατηρώντας τις αξίες σας ανέπαφες όταν αντιμετωπίζετε προσωπικές επιθέσεις, για να μην γίνετε ένας από αυτούς… Όταν δέχεστε αντιεπαγγελματική επίθεση από άλλους, απλώς μην ξεχνάτε αυτήν την αλήθεια: Το πρώτο άτομο που καταστράφηκε σε μια επίθεση δολοφονίας είναι ο ίδιος ο δολοφόνος… Είναι μια αποστολή αυτοκτονίας: καταστρέφει την πηγή της κριτικής, παρά το άτομο που δέχεται κριτική…”
Στο άρθρο του “Survive a Character Assassination” ο Ryan Pannell γράφει: “Η δολοφονία χαρακτήρων είναι μια βρώμικη μάχη, μην αμφιβάλλετε γι ‘αυτό. Μπορεί να είναι άνανδρη (όπως οποιοσδήποτε σας κακοποιεί πίσω από την πλάτη σας σε φίλους ή συναδέλφους) ή μπορεί να είναι ευθέως στο πρόσωπό σας (όπως πολιτικοί που δεν κρύβουν την πρόθεση να καταστρέψουν τη φήμη του αντιπάλου). Δεδομένου του πόσο καταστρεπτική είναι η δολοφονία χαρακτήρων, είναι συνετό να γνωρίζουμε και να κατανοούμε τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι δολοφόνοι, έτσι ώστε όχι μόνο να επιβιώσουμε από μια επίθεση, αλλά να επικρατήσουμε! “
Η πρώτη ερώτηση για όσους υποβάλλονται σε δολοφονία χαρακτήρων, είναι: Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι προσπαθούν εσκεμμένα να καταστρέψουν, να βλάψουν το χαρακτήρα και την αξιοπιστία ενός ατόμου; Η δεύτερη ερώτηση, είναι: Ποιοι; Ποιοι είναι οι άνθρωποι που είναι ικανοί να προβούν σε τέτοιες καταστρεπτικές πράξεις; Συνήθως οι δολοφόνοι του χαρακτήρα έχουν εμμονή με τη δύναμη… Και θα κάνουν οτιδήποτε για να καταστρέψουν τον χαρακτήρα ενός ατόμου για το δικό τους προσωπικό κέρδος.
Ο δολοφόνοι δεν είναι εκεί έξω για να είναι αρεστοί στους άλλους, είναι εκεί έξω για να φροντίσουν τους εαυτούς τους. Η δολοφονία χαρακτήρων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το άτομο που δέχθηκε επίθεση. Έχει να κάνει με τον τελικό στόχο ενός δολοφόνου για εξουσία…
![](https://i0.wp.com/prometheusproject.info/wp-content/uploads/2021/06/Article-picture.jpg?fit=220%2C104&ssl=1)
Οι δολοφόνοι του χαρακτήρα μπορεί να είναι από καιροσκόποι, πεινασμένοι για δύναμη, ψυχικά άρρωστοι άνθρωποι που προβάλλουν ανεπιθύμητη κακία σε άλλους, μέχρι και κακοήθεις ναρκισσιστές. Υποκινούνται από φθόνο, απληστία, ζήλια και σαδιστική ανάγκη βλάβης. Για να αποκλίνουν της ευθύνης θα δημιουργήσουν έναν αποδιοπομπαίο τράγο.
Για να δημιουργήσουν μια “πολιτοφυλακή” από άτομα που είναι ικανά να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους, θα προσποιηθούν ότι είναι οι ίδιοι θύματα, θα παραποιήσουν τα γεγονότα, θα διαδώσουν αμφιλεγόμενες φήμες, εσκεμμένα ευφημιστική, διφορούμενη γλώσσα και θα αμφισβητήσουν την ηθική του στοχευμένου θύματος. Έχουν τη δεξιότητα να παίρνουν αυτό που είναι τεχνικά αληθινό και να το μεταμορφώνουν σε μια άθλια αφήγηση, χωρίς σωστό πλαίσιο.
Όπως και η Κασσάνδρα, η οποία είχε το χάρισμα της προφητείας, αλλά κανείς δεν πίστευε στα λεγόμενά της, έτσι και τα θύματα χρόνιας ψυχολογικής κακοποίησης από τη δολοφονία χαρακτήρα, συχνά δεν πιστεύονται.
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της δολοφονίας χαρακτήρων, δεν έχουν ερευνηθεί στο βαθμό που θα έπρεπε (Shiraev, 2014). Πράγματι, μία από τις λιγότερο μελετημένες πτυχές των επιθέσεων χαρακτήρα είναι η αρνητική ψυχολογική τους επίδραση στο άτομο που γίνεται ο στόχος – το θύμα. Το βασικό ερώτημα είναι αυτό: τί συμβαίνει στον εσωτερικό κόσμο των ατόμων, στην υποκειμενική τους ευημερία, αφού έχουν βιώσει μια επίθεση χαρακτήρα; Ποια είναι η γενική και συγκεκριμένη ψυχολογική επίδραση των επιθέσεων χαρακτήρα στο άτομο;
Με τον όρο «ψυχολογικό αντίκτυπο», εννοούμε μια σειρά αρνητικών και αλληλοσυνδεόμενων γνωστικών, συναισθηματικών και συμπεριφορικών εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα εντός του ατόμου, που είναι ο στόχος μιας επίθεσης χαρακτήρα. Οι ψυχολογικές εξελίξεις που προκύπτουν από μια επίθεση, περιλαμβάνουν ένα φάσμα αρνητικών συναισθηματικών αντιδράσεων (που είναι είτε βραχυπρόθεσμες και περαστικές, όπως μια θυμωμένη αντίδραση) ή συναισθηματικές καταστάσεις (που είναι συνήθως μακροχρόνιες και επίμονες, όπως καταθλιπτική διάθεση). Το πρώτο, μπορεί να επηρεάσει τη διάθεση ενός ατόμου και τις άμεσες αποφάσεις του. Το τελευταίο, επηρεάζει τη φήμη του ατόμου, τις ουσιαστικές σχέσεις και την ποιότητα ζωής. Ο έντονος αντίκτυπος της προσωπικής ταπείνωσης είναι ιδιαίτερα σαφής σε περιπτώσεις αυστηρής μεταχείρισης, που είναι χαρακτηριστικό πολλών πολιτισμών. Ο «λιθοβολισμός» και η «σταύρωση», αναμεταξύ παρόμοιων επικρίσεων σε όλη την ιστορία, επέτρεψε στο κοινό εκρήξεις θυμού εναντίον των θυμάτων, τα οποία συνήθως κατηγορούνταν για κάποιο έγκλημα ή ηθικό αδίκημα.
Ο ψυχολογικός αντίκτυπος αυτής της ταπείνωσης και της βαθιάς απόρριψης είναι πιθανό να είναι πολύ οδυνηρός και τραυματικός, καθώς η δημόσια απόρριψη ενός ατόμου γίνεται ισχυρή πηγή για τραυματικά συναισθήματα. Το θύμα αναπτύσσει συνήθως αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις για τον εαυτό του. Οι συνέπειες μπορεί να είναι κατάθλιψη, άγχος, αυτοκαταστροφή, σύνδρομο σπασμένου καθρέφτη (ένα σύνολο συναισθηματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων και σημείων που εμφανίζονται σε ένα άτομο με ψυχολογικό και συναισθηματικό τραύμα, όπως σπασμένος ενδοσκοπικός καθρέφτης με παραμορφωμένη εικόνα για τον εαυτό του), καταστροφική αυτοκριτική που οδηγεί σε κατάθλιψη και άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ισχυρό αίσθημα κατωτερότητας, ισχυρή σωματοποίηση συναισθηματικού πόνου (την παραγωγή επαναλαμβανόμενων και πολλαπλών ιατρικών συμπτωμάτων χωρίς διακριτή οργανική αιτία), αυτοκτονικές σκέψεις και αυτοκτονία.
Η δολοφονία του χαρακτήρα είναι πολύ επικίνδυνη. Είναι πολύ σημαντικό για το θύμα να κατανοήσει την αιτία της καταστροφής και να εντοπίσει την πηγή των συκοφαντιών. Είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσει τη ρεαλιστική εικόνα για τον εαυτό του με εποικοδομητική αυτοκριτική (υγιής ενδοσκοπικός καθρέφτης).
Για να αντιμετωπίσει το θύμα τη δολοφονία του χαρακτήρα του και στο τέλος να επικρατήσει, θα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά και σε βάθος την Αλήθεια για την προσωπικότητά του και τις δυνατότητές του, ανεξαρτήτως των προσπαθειών παρουσίασής του ως κάτι ή κάποιον που δεν είναι στην πραγματικότητα.
“Beethoven wasn’t a difficult person. Every person in difficult times becomes a difficult person. How easy is it with all this talent in between stupid people? Can you imagine that? How he suffered, my God, with all this talent to be in around of, a bunch of untalented, rude people, that rule the world” -Teodor Currentzis.
Να διακατέχεται από Λογική, η οποία θα τον οδηγεί πάντα να περπατά με ηθική στο μονοπάτι των σωστών αποφάσεων.
“If you have an idea that you genuinely think is good, don’t let some idiots talk you out of it. If there is something that you feel is good, something that you want to do, something that means something to you, try to do it. Because I think you can only do your best work if you’re doing what you want to do and if you’re doing it the way you think it should be done. And if you can take pride after you’ve done it, that’s a very good feeling” -Stan Lee motivation speech.
Να έχει σύμμαχό του την ανίκητη Ελπίδα απέναντι σε όλα τα δεινά που του προκαλούν, με τις συνεπακόλουθες δυσκολίες και τα εμπόδια αυτών.
“No matter where you’re from or what your past is, or the challenges that you could be facing, you can truly do anything. You’ve just got to set your mind to it, and work hard! I want to accomplish the things I was told I couldn’t accomplish. And to achieve the dreams I dreamed.” -Paul Alexander – The Man in the Iron Lung.
Και τέλος, να έχει την πρόθεση και την θέληση να κάνει την διαφορά με το να προσφέρει κάτι όμορφο και ωφέλιμο στους συνανθρώπους του, κάτι που θα ομορφύνει τη Ζωή τους, παρόλο που εκείνος έχει παραλάβει μόνο τα μέγιστα δεινά από αυτούς.
“If you can just, for one day, put your attention on making life better for someone else, if you can focus on thinking like that, that’s how God thinks. Putting your attention on service; your life becomes about living those virtues. How can I serve? How can I be gentle? How can I be reverant? Thinking like that, means you’re living in meaning” -Dr. Wayne Dyer (The Shift) Purpose and Meaning.
Prometheus Tree Pillars
Με αυτούς τους τέσσερις πυλώνες, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μπορούν να ηττηθούν οι “παντοδύναμοι” Γολιάθ, οι “κυρίαρχοι” Πολύφημοι και οι… “πονηροί” λαγοί.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
by Dimitra