Ζωή άφθαρτη σκεπή στέκει ψηλά κοιτά καθώς περνάνε ανάκατα οι Θύσανοι τον Άτλαντα
Νεφών μεταξωτά λευκά φτερά ανοίγουνε οριζόντια κι αφήνουνε διάπλατα όλα τα άπαντα
Έργα σαν μια δέσμη από λεπτά νήματα μηνύματα στροβιλίζονται αλογοουρές ανεμίζουνε
Πριν την ανατολή και τη δύση του Ήλιου τα καμώματα εραστές σε περιδίνηση θυμίζουνε
Κοκκινοκίτρινα χρώματα έχουνε και πέφτουνε σε μαξιλάρια να ονειρευτούνε σε ορυζώνες
Ορίζοντες διέρχονται από τυχαίο σημείο αναφοράς η περιστροφή τυλίγει τη γη σε ζώνες
Καφετιές παίρνουνε σκιές όταν βυθίζονται οι άξονες απ’τους ανέμους γίνονται κατσαροί
Εμπρός από το δίσκο οι ακτίνες δεν εξασθενούν το σήμα παγοκρύσταλλοι όλοι φοβεροί
Ξεχωρίζουνε τα στρώματα σχηματίζουν κύκλο φωτεινό το πέπλο της ίριδας το κάτι άλλο
Οπτικό ηλιακό φαινόμενο μαγευτικό σεληνιακό τοπίο απ’τη διάθλαση κι ανάκλαση η άλω
Τα σεντόνια σου σκορπίζουνε κύματα ανείπωτα τα μυστικά στεγνώνουν σε υψιστρώματα
Γαλάζια ομοιόμορφα νυχτικά στολισμένα σταγονίδια οι δαντέλες από σχήματα αόμματα
Φανερώνουν επικείμενη βροχή όχι σύντομη η σύντμιση περνάει και πάει ακόμα πιο ψηλά
Σύγνεφα με μίγμα σφαιρικό το ουράνιο τόξο στέμμα στο κεφάλι όνειρα τα βέλη απατηλά
Απατά η περίθλαση αφήνει αποτύπωμα εκτροπής συμβολής και διάχυσης από αισθήματα
Η Ηώ κρατάει γερά Σκορπιό μα γκρίζα στο στερέωμα πέφτουνε αεί χαλάζι τα συνθήματα
Ανοδικά αλλάζουν κατηγορία με ασαφή σκοτεινά τμήματα του κύλινδρου όλα παγωμένα
Βουνά από χιόνια αιώνια στέκει η μορφή ανήρ εξόχου ρώμης και καλλονής τα περασμένα
Ωρίωνα ω διάσημε κυνηγέ στη θάλασσα αναζητάς τυφλός καταστερίσθηκε ο αστερισμός
Στον Ήφαιστο αφήνεται η χορδή την Άρτεμη στέλνει στην αντίπερα όχθη ένας σπασμός
Απομακρύνεται ο ναυαγός ψηλός στο ανάστημα εμφανίζεται Θεός σκύλος πιστός το μάτι
Ανοιγοκλείνει ο Απόλλων το φως εκ φωτός ξεπροβάλλει η όραση ένα θαύμα πάνω σε άτι!!
