Με φωνάζουν και ‘Ηλιαχτίδα’, αφού ρωτάς αγαπητή μου. Άντε, και για εξτραδάκι σού λέω πως αυτό που βλέπεις είναι το ΜΑΤΙ μου! Κοίτα το καλά και πάμε, είμαι όλος αυτιά για τούτα και για κείνα που έχεις να μου πεις.
… τττότε, χωρίς καμιά καθυστέρηση, ο ανυποψίαστος και βαθιά νυχτωμένος για τον μέχρι πρότινος κρυφό δεσμό τους Ήλιος, σοκαρισμένος απ’ το παράφορο μένος τους, την εκτροπή αυτή των δυο προστατευόμενων ουσιαστικά μελών του, από αντίδραση κατά κύριο λόγο για το ότι όλο το αχανές το είχε τελικά τούμπανο κι αυτός ως τα σήμερα κρυφό καμάρι, αποφάσισε και πήρε για το ντρόπιασμα δραστικά μέτρα. Ήρθε και φούσκωσε ένα πράμα. Και κοκκίνισε μάλιστα πολύ. Τόσο πολύ όμως, που άθελα του ξέφυγε από την επιτρεπτή του ένταση, με αποτέλεσμα φουρκισμένος, πρησμένος και παραμορφωμένος απ’ τη βεντέτα, σαν γίγαντας κακός από άλλο παιδικό παραμύθι, να πυρώσει μεμιάς απ’ το κακό του τη γύρω πλάση, μετατρέποντας την έτσι με μια καυτή αναπνοή της ακτινοβολίας του σε μια στιγμή σ’ αιώνια κόλαση…
Ωωωω! Άσχημα τα πράγματα, όπως βλέπω ή βλέπεις, καλή μου. Βέβαια, δεν είμαι εγώ ειδικός να τα εξηγήσω αυτά τα μυστήρια φαινόμενα. Παπαπαπαπα. Δεν έχω τ’απαραίτητα δικαιολογητικά, τα κατάλληλα διαπιστευτήρια ή πιστοποιητικά. Δεν έχω εκπαιδευθεί, βλέπεις, να διαβάζω τα σημάδια. Δεν τολμώ. Δεν το σκέφτομαι καν. Να με πουν και τσαρλατάνο. Φύγε από δω! Εσύ, εσύ τα ξέρεις καλά αυτά τα πράγματα. Εσύ είσαι ειδικός. Γιά πες μου λοιπόν, σε μεγάλα σχολεία φοίτησες εσύ, ε; Ναι, ναι σωστά, και μετά απ’ό,τι λέει το βιογραφικό σου σημείωμα πήρες υποτροφία και πήγες αριστούχος καρφί στο Χόγκγουορντζ για διδακτορικό στο να διαβάζεις τα κατακάθια στα φλυτζάνια, μοριακή ανάλυση στο αυγό, πυρηνική κατανόηση στα χαρτιά ταρώ, ανατομία στο λαγοπόδαρο, αλχημεία στα ξόρκια, και άλλα πολλά τέτοια σπουδαία. Ναι, ναι.
Ρε, με δουλεύεις; Για χαζό με περνάς; Πλαστά χαρτιά έχεις προσκομίσει που να σε πάρει και σε σηκώσει ο έξω από δω! Σε μια σχολή για μάγια πήγες, σ’αυτή του Χάρι Πότερ, και τελείωσες απ’ό,τι βλέπω εδώ στ’αρχεία μου βοηθός λέει ξεματιάστρας, ξελογιάστρας, κατινιάρας, κουτσομπόλας, κακιάς μάγισσας ρουφιάνας κλπ. Μάλιστα. Ούτε καν βοηθός εξορκιστή μωρέ αφιλότιμη; Αλλά παρόλα αυτά εσύ δεν το έβαλες κάτω. Είχες πείσμα και θέληση. Στόχο και όραμα. Μάλλον πιο σωστά, μεγάλο γινάτι είχες. Η γλωσσίτσα σου πήγαινε ροδάνι. Το στόμα σου έσταζε μέλι, όχι το γνωστό βέβαια, το δικό σου χειροποίητο μέλι.
Αυτό το πανάκριβο από τα άνθη του κακού, του σκότους και του εφιάλτη που μάζευες απ’τις γειτονιές όταν γύριζες μέρα-νύχτα σαν άδικη κατάρα παλιοφραγκογιαννού του κερατά.
Εσύ, ναι εσύ, κρυφά δολοφονούσες! Το φαρμάκι το είχες έτοιμο στο στόμα, καταραμένε όφη. Που να μην ξημερώσιους! Που κακοχρονονάχιους! Που να μην σώσιους… και άλλα πολλά τέτοια ωραία δικά σου χριστιανικά. Εσένα να πάρει ο παπάς στις ιερές ακολουθίες να ψάλεις το ευχολόγιον. Έχεις δώσει ευχές εσύ απ’την καρδιά σου σε γάμους και βαπτίσεις… ουουου, ούκ ολίγες. Και του χρόνιους, που να μην στεριώσιους, που να μην δείτε απογόνιους, αντροχωρίστριους, που να τσακώσιους μέρα-νύχτιους, φαγωμάριους, που να σκάσιους και να πλαντάξιους, και βάλε εσύ.
Γιά ανακάτεψε την καζάνα του μυαλού σου, χρυσή μου, και δες ότι ο προγναθισμός είναι το κύριον χαρακτηριστικό της κακιάς μάγισσας, και το σαγόνι το δικό σου έχει πλήρως εξαρθρωθεί, όπως βλέπεις στου ΜΑΤΙΟΥ μου τον καθρέφτη. Όπως ακριβώς και το χεράκι σου το δεξί απ’τα αδιάκοπα σταυροκόπια. Μιλάμε φιλενάδα για δέκα σταυροκόπια και βάλε το δευτερόλεπτο πάνω απ’το μνήμα του συγχωρεμένου σε κάθε τρισάγιο περί αναπαύσεως, ούτε νίντζα να’σουνα μαρί.
Ήσουν πράγματι καλή γυναίκα και πάνω απ’όλα παστρικιά. Βέβαια, κανείς δεν γνώριζε για της λεκάνης τη φρενιά που έμενε εκεί για να σου θυμίζει τα μαύρα σου τα χάλια. Όχι. Όλοι στη γειτονιά μιλάγανε με τα καλύτερα λόγια για τη χάρη σου. Αγία η κυρά, μονολογούσαν βλέποντάς σε! Αναρωτιέμαι στο τέλος γιατί η εκκλησία δεν σε έκανε εικόνα. Απαράδεκτο. Θα εισηγηθώ μ’επιστολή μου επανεξέταση του θέματος αγιοποίησής σου στην επόμενη ιερά σύνοδο.
Παρόλα αυτά όμως, το γιατί στο τέλος αυτός ο άξιος βίος με ασκητική, νηστίες, θείες κοινωνίες, κεριά, προσκηνύματα, χειροφιλήματα, εικονολατρεία, προσευχές, εξομολογήσεις, μετάνοιες, λιβάνια, καπνούς, αγιασμούς και λογιών ματζούνια που έβραζες σαν παλαβή νυχθημερόν δεν βοήθησε την πίεση, την χοληστερίνη, το σάκχαρο, τα σπυριά στον πισινό σου, τις αιμορροίδες, τις αλλεργίες, τον καταρράκτη, το γλαύκωμα, τον έρπη ζωστήρα, την καούρα, τη δυσκοιλιότητα, το έλκος, την κατάθλιψη, τον ιό, τον πονοκέφαλο, τον πυρετό, την τριχόπτωση και άλλα λοιπά, θα παραμείνει ένα άλυτο επιστημονικό μυστήριο. Μια δική μου βασανιστική απορία. Αλλά εσύ μη χολοσκάς με τις δικές μου εσωτερικές ανησυχίες και ζαρώνει η επιδερμίδα σου. Ρίξε σ’όλα αυτά του παρελθόντος σου μια γερή μούντζα, μια ισχυρή κατάρα έτσι όπως εσύ μονάχα ξέρεις, για να ησυχάσει βρε φιλενάδα κι η ψυχούλα σου μια για πάντα.
Το ΜΑΤΙ ξέρει καλύτερα πως να σε… ξε-ματιάσει!
Coming up next: The Dance In Doubt & Fear