Την οροφή που θα σου βγάλω αν κάνεις και πας ν’αντιμιλήσεις, δεν γονατίσεις αμέσως, δεν σκύψεις υποταγμένος το κεφάλι και δεν το πάρεις απόφαση ότι θα πεθάνεις, επάνω σου σαν τη Σπαρτιάτικη ασπίδα θα την πετάξω για να σε λιώσω σαν τη μύγα κάτω απ’τη μυγοσκοτώστρα. Θα σε σβήσω κυριολεκτικά απ’τον χάρτη, θα σε ακυρώσω και θα διαγράψω από κάθε αρχείο μου την ανάμνησή σου. Και το οξύμωρο της υπόθεσης είναι, ότι δεν θα το κάνω εγώ αυτό το φριχτό έγκλημα. Όχι βέβαια. Εγώ θα κρατήσω τα χέρια μου όπως πάντα καθαρά και βελούδινα.
Εγώ θα βρίσκομαι κρυμμένος στα σκοτάδια, πίσω στα παρασκήνια να παρακολουθώ, άνετος και χαλαρός, απ’τις κάμερες τα γεγονότα. Την σκληρή μάχη που θα δίνουν τα ηλίθια για να με ικανοποιήσουν, να τραβήξουν την προσοχή μου, να γίνουν αρεστά σε μένα μπας και τ’ανεβάσω λιγουλάκι, μπας και με κανένα ρουσφετάκι τα βολέψω σε καμιά θεσούλα, μπας και γίνω το σωσίβιό τους για να επιβιώσουν μ’έναν καλό μου λόγο.
Το παρακράτος, τον υπόκοσμο, την απόκλιση και την ψευδαίσθηση θα χρησιμοποιήσω που αποτελούν την αιχμή του δόρατος. Γλύφτες, ρουφιάνους, προδότες, λακέδες, καταδότες, τραμπούκους, τσαμπουκάδες, τσιράκια και ψεύτες. Παράσιτα με ποινικό μητρώο, με κακουργηματική συμπεριφορά, πρώην κρατούμενους και πληρωμένους δολοφόνους. Άτομα με παθολογικό θυμό, με εμμονές, με προβλήματα κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής, μανίας, σχιζοφρένειας, χαμηλού νοητικού επιπέδου, αυτοεκτίμησης και μόρφωσης. Και τέλος, κάτι ψευτοφαντασμένους τύπους που, βαθιά νυχτωμένοι μέσα σ’ένα όνειρο μάταιο, νομίζουν πως μ’ένα πτυχίο στο χέρι πιάσανε τον ταύρο απ’τα κέρατα.
Ό,τι μπορείς να φανταστείς έχει η φαρέτρα μου. Το φάσμα επιρροής της είναι τεράστιο, πολύπλευρο και δαιδαλώδες. Γεγονός που διευκολύνει το έργο μου, καθώς μου δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιώ πλήθος κρυφών εργαλείων όταν το αποφασίσω ότι θέλω να τελειώσω κάποιο… ενοχλητικό έντομο σαν κι εσένα για παράδειγμα.
Πειραματόζωα αγαπητέ, για να μου κάνουν τις βρωμοδουλειές. Τα οποία πάλι, αν αποτύχουν, αν δεν καταφέρουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να μου φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, στον κλίβανο των biohazardous waste θα καταλήξουν ως αναλώσιμη σαβούρα. Ληγμένα προϊόντα, σκουπίδια πλέον που θα συντηρούν τη χωρίς τύψεις φωτιά της συνείδησης που καίει, μαίνεται ανεξέλγκτη μέσα μου.
Το πείραμα δεν έχει μονάχα ένα επίπεδο. Παίζεται σε πολλά και διάφορα, και κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πότε από πειραματιζόμενος γίνεται το αντικείμενο του ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ πειραματισμού!! Το κατάλαβες αυτό; Εγώ δεν είμαι σαν τον ηλίθιο Αμερικάνο. Κανένας Προμηθέας και κανένας σαν και του λόγου σου δεν είναι σε θέση να παίξει μαζί μου. Ποτέ. Τ’ακούς; Κανείς δεν έχει την παραμικρή ιδέα πότε και πώς το όνειρο που τους σερβίρω θα το γυρίσω σ’εφιάλτη, πότε και πώς τη χαρά να βασανίζουν και την απόλαυση να παιδεύουν, θα τα κάνω εγώ δικά τους προσωπικά μαρτύρια. Και ξέρεις γιατί; Γιατί πολύ απλά μπορώ να παίζω και να τους παίζω όλους όπως εμένα μου αρέσει.
Έχω τον τρόπο μου στο matrix που εγώ στήνω, να κάνω όσες παράλληλες δοκιμές και κάθετες τομές θέλω.
Κανείς τους δεν ξέρει με ποιον έχει μπλέξει. Κανείς τους δεν γνωρίζει ποιος πραγματικά είμαι. Και τί θα μου πεις; Ότι είμαι ο κακός λύκος της υπόθεσης; Κι εσύ τί είσαι, καλύτερος από εμένα; Εγώ στο κάτω-κάτω της γραφής δεν έχω κάνει και τίποτα. Να, κοίτα! Τα χέρια μου είναι πεντακάθαρα κι αποστειρωμένα. Όλη την λέρα την έχουν τα χέρια άλλων, ξένων και αδιάφορων προς εμένα.
Εγώ ουσιαστικά είμαι μια ιδέα, μια αφηρημένη έννοια του νου. Μπορείς να τη δεις; Μπορείς να την πιάσεις; Δεν μπορείς. Άρα δεν μπορείς και να με πλησιάσεις.
Άλλοι είναι αυτοί που έχουν κάνει, κάνουν και θα κάνουν τις αμαρτίες. Άλλοι είναι αυτοί που με το στυλό στο χέρι περιμένουν και περιμένουν πότε θα’ρθει η μέρα αυτή να υπογράψουν το χαρτί για να σε χώσουν στο τρελάδικο ή τη φυλακή. Για άλλους χτυπάνε ασταμάτητα οι καμπάνες, για άλλους υπάρχουν σωρός τ’αποδεικτικά στοιχεία και όχι για μένα.
Εγώ είμαι ανύπαρκτος, άφαντος, αόρατος. Δεν υπάρχω. Υπάρχουν μόνο αυτοί.
Όλοι όσοι έχουν τα χέρια τους ματωμένα, τα δακτυλικά τους αποτυπώματα λερωμένα. Όλοι όσοι έδωσαν και δίνουν καθημερινά με τα λόγια και τις πράξεις τους ρέστα, δίνουν σάρκα και οστά στο σατανικό σχέδιό μου. Όλοι όσοι συμμετείχαν και συνεχίζουν να συμμετέχουν ενεργά, διαμορφώνοντας με τα ψέματα και τις συκοφαντίες τους χαρακτήρες και προσωπικότητες μιας δικής μου έρευνας.
Δεν είπα ποτέ μου ψέματα, ούτε και ποτέ μου συκοφάντησα. Κανέναν δεν έχω πειράξει, κανέναν δεν έχω πλησιάσει, κανέναν δεν έχω αγγίξει. Εγώ απλά ήθελα, είχα μια υπόθεση στο κεφάλι, μοναχά μια μικρή τόση δα επιθυμία.
Το τέρας άλλοι το μεγάλωσαν. Άλλοι έγιναν οι παρένθετοι γονείς του σπέρματός μου, άλλοι το κυοφόρησαν στην σάπια ύπαρξή τους και το γέννησαν όπως-όπως πρόωρο στην κοινωνία. Άλλοι το θήλασαν με γάλα χαμηλής αξίας, άλλοι το έκαναν γενίτσαρο.
Ο γάλος δεν έγινε θηρίο από εμένα συνάδελφε. Δεν είμαι αυτός που γράφει το σενάριο, δεν είμαι ο πρωταγωνιστής. Είμαι αυτός που έχει την αρχική σύλληψη, αυτός που πραγματοποιεί με μια σκέψη του την έναρξη, το inception του εφιάλτη. Αυτός είμαι εγώ. Ο master mind και watchmaker όλων, όπως είπε σοφά ο Ισαάκ Νεύτων.
Εγώ δεν πάω να γίνω στρατηγός, αλλά Θεός, και όποιος διανοηθεί να βρεθεί ή να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο μου, απλά θα τον τελειώσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Κατάλαβες τώρα γλοιώδες σκουλήκι ποταπό και τρισάθλιο ποιος είμαι ΕΓΩ;;;
Coming up next: Judge Dread