Ο κανόνας «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» νομιμοποιούσε έναν ατέλειωτο κύκλο προσωπικής αντεκδίκησης. Αυτή είναι η άποψή μου για το ΜΑΤΙ στο οποίο αναφέρεται συχνά ο Προμηθέας! Έχουμε δηλαδή μπροστά μας μια υπερβολικά σκληρή προσωπικότητα. Έναν διαταραγμένο, παραληρηματικό εκδικητή τιμωρό! Έναν τύπο με μεσσιανικό, πέραν των υπολοίπων, σύνδρομο. Και κατά τον δρ Maury Joseph, ψυχολόγο, άνθρωποι με το σύνδρομο τού μεσσία βιώνουν συχνά φαντασιώσεις παντοδυναμίας. Με άλλα λόγια, θεωρούν ότι είναι ικανοί να διορθώσουν τα πάντα. Είναι Θεοί, δικαστές, κριτές, εκτελεστές!!
… σσσσυγγνώμη αξιοσέβαστε κύριε καθηγητά, με όλο τον σεβασμό, αν μου επιτρέπετε, ο κανόνας «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» δεν έδινε στο θύμα την εξουσία ή το δικαίωμα να πάρει το νόμο στα χέρια του. Αυτό ήταν πάντα στην κρίση των ειδικών κι αρμόδιων, αφού είχαν πρώτα εξετάσει λεπτομερώς τις συνθήκες υπό τις οποίες διαπράχθηκε το αδίκημα, καθώς και το κατά πόσον ήταν εκούσιο ή μη.
Ο κανόνας ήταν κατ’ουσίαν μια τροχοπέδη για οποιονδήποτε ήθελε ή σχεδίαζε να κάνει κακό σε κάποιον. Και συνήθως βοηθούσε να μη φτάνει η τιμωρία στα άκρα ή πιο απλά να μην δημιουργούνται βεντέτες.
Κι εσείς αγαπητέ συνάδελφε είστε…
… ειδικευόμενος είμαι αξιότιμε κύριε καθηγητά!
… τί, ειδικευόμενος χασάπης; Γιατί αν κρίνω απ’την εμφάνισή σας, την κουμπωμένη ποδιά μέχρι τον λαιμό σας δηλαδή, μόνο στα κρεοπωλεία την φοράνε έτσι για να μην λερώνουνε τα ρούχα. Αλλά τέλος πάντων. Έχουμε στην παρέα μας τώρα κι έναν χασάπη της γειτονιάς με γνώσεις θεολογίας. Μάλιστα. Λαμπρός συνδυασμός! Προχωρήστε παρακαλώ, αφού πεταχτήκατε χωρίς να σας δοθεί ο λόγος, είμαι περίεργος ν’ακούσω τα επιχειρήματά σας πάνω στην τοποθέτησή μου.
… μμμμάλιστα κύριε καθηγητά. Ο κανόνας αυτός βοηθούσε βασικά τους διορισμένους κριτές να απονείμουν την κατάλληλη τιμωρία, η οποία θα ήταν ανάλογη του παραπτώματος. Επίσης, βοηθούσε τον κόσμο να καταλάβει τον τρόπο σκέψης του Θεού. Για παράδειγμα, έδειχνε ότι ο Θεός θεωρεί πολύ σημαντική τη δικαιοσύνη, και κατά συνέπεια οι παραβάτες έπρεπε να τιμωρούνται όσο ακριβώς τούς αναλογούσε.
Τελειώσατε, ασκούμενε; Ωραία. Άρα, για να καταλάβω, μου λέτε ότι ο Προμηθέας δεν είναι ο θύτης αλλά το θύμα της όλης υπόθεσης, ότι δεν λειτουργεί σαν ένας Θεός, και πως το ΜΑΤΙ του Θεού για το οποίο μιλάει, είναι ένας εντεταλμένος κριτής, ένα αποκύημα της φαντασίας του, που αναλαμβάνει για κείνον δράση. Ν’αποδώσει εν ολίγοις δικαιοσύνη στο άδικο που συντελείται πάνω του, σωστά;
… σσσωστά, κύριε καθηγητά. Επίσης, θα μπορούσαμε να δούμε το ΜΑΤΙ κι ως μια έμφυτη ροπή προς εύρεση κατανόησης, υποστήριξης, αλληλεγγύης και γιατί όχι… δικαίωσης. Μια αυτόνομη διαδικασία αυτοπροστασίας. Ένας ενδογενής, ίσως, αντανακλαστικός μηχανισμός διατήρησης της ομαλότητας. Ένα νοητικό αντιστάθμισμα επιβίωσης. Μια αρχέγονη ανθρώπινη ανάγκη αντίστασης! Μια φυσιολογική –κατά την άποψή μου– αντίδραση σε ό,τι βιώνει μέσα στον κύβο.
Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσε να πει κανείς. Μόνος του είναι και μόνος του παλεύει με όποιο μέσο έχει. Συμπερασματικά, δεν το βλέπω ως εκδίκηση, αλλά ως αυτοσυντήρηση, της ψυχής τη διατήρηση, αν θέλετε. Κι είναι πολλές οι φορές, δεν το κρύβω, που βλέποντάς τον αναρωτιέμαι πώς θ’αντιδρούσα εγώ αν ήμουν στη θέση του. Ποια θα’ταν τα δικά μου συμπτώματα, ποια τα μοντέλα συμπεριφοράς κι οι σκέψεις μου!
Ολοκλήρωσες την αγόρευσή σου εκπαιδευόμενο στραβάδι; … Μπράβο. Τα πήγες περίφημα. Ένα χειροκρότημα παρακαλώ συνάδελφοι στον αγαπητό μας φωστήρα. Το λοιπόν, αφού τελείωσες μ’επιτυχία την γραμμή υπεράσπισης του πελάτη σου, μετά το πέρας της συνεδρίασης θα ήθελα να έρθεις στο γραφείο μου. Θέλω μια κατ’ιδίαν συζήτηση μαζί σου. Βρίσκομαι, βλέπεις, σε έναν οίστρο αναμονής… οφθαλμόν αντί οφθαλμού! Απαιτώ να μου αναλύσεις επιστημονικά μικρέ αντάρτη όλες αυτές τις… αμπελοφιλοσοφίες σου περί ζωής, ευρυθμίας και δικαίου γενικότερα. Κι αναρωτιέμαι τώρα τί μέρος του λόγου είσαι εσύ. Από πού ξεφύτρωσες. Και πώς βρέθηκες να είσαι μέσα στην ομάδα μου!
Παρακαλώ, συνάδελφοι. Λίγη ησυχία. Μετά από εμένα και δυστυχώς τα… ενοχλητικά παράσιτα, τον λόγο έχει ο επίτιμος καλεσμένος μας, καθηγητής και δόκτωρ κλινικής ψυχιατρικής και πειραματικής ψυχολογίας από το πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Professor, forgive me for the inconvenience. Please, you have the floor.
Thank you. Dear colleagues hate to say it, but I have to admit that I fully agree with our young fellow trainee. I’m aligned with his opinion and point of view regarding the meaning behind the mystery of the EYE!
… ωωωωωω!!!
The notion of a “mind’s eye” goes back at least to Cicero’s reference to mentis oculi. The biological foundation of the mind’s eye is not fully understood. As humans, we have the ability to see with the mind’s eye – to have a perceptual experience in the absence of visual input. The rudiments of a biological basis for the mind’s eye are found in the deeper portions of the brain below the neocortex, or where the center of perception exists. The neocortex is a sophisticated memory storage warehouse in which data received as an input from sensory systems are compartmentalized via the cerebral cortex. Mental imagery has long been subject of research and controversy in philosophy, psychology, cognitive science, and, more recently, neuroscience. According to psychologist and cognitive scientist Steven Pinker, our experiences of the world are represented in our minds as mental images (abstract). There are several theories as to how mental images are formed in the mind.
As I have already mentioned, we face a mystery, a complicated phenomenon, an allegory, a living maze that constantly changes! You never know what you are going to get. For example, no one knows what he’s thinking but what he’s saying. And no one knows if what he’s saying is in fact what he’s thinking. No one will ever understand the true meaning behind his words. Our interpretations are merely assumptions!
Coming up next: Uranus Skyfall