Ψυχή που έθρεψε την ψυχή αχόρταγη πόσα έχουν γραφεί και πόσα άραγε θα γραφούν ακόμη
Με τις καρδιές να ενσωματωθεί ο ταξιδευτής του ορατού και του μη αισθητού κόσμου η ρώμη
Δεν μπόρεσε να μην ενδώσει στην πρόκληση να αποδώσει στο αριστούργημα μια γεύση γλυκιά
Έχει συμπυκνωθεί ολάκερη η σοφία δάσος βλέπει κωμωδία αφηρημένη χάνεται μες τα χαρτιά
Κοιτά και γράφει οι άγγελοι ιδέα των ανθρώπων δύναμη τραβούν αλίμονο κουπί σε μια πιρόγα
Ελκυστική αγάπη γεμάτη πάθη σερβίρει κρασί από σύμβολα σε κύπελα επτά κακά και μία ρόγα
Από σταφύλι η παγίδα γοητεύει με τα φτερά η ανθρωπότητα καρδιοχτυπά η ανταρσία ελπίζει
Να ζήσει η ένταση να σβήσει ο φόβος από το μέτωπο ιδρώτας ψυχής άρτιος χαροκόπος θερίζει
Ο φρουρός Παράδεισος αγνός αλυσοδεμένος ίσαμε την απέραντη αρμονία μεταξένιος θύλακας
Δίκαιος όλο λαχτάρα χάραξε στον έμπυρο ουρανό ανήλεο κεραυνό ο ποιητής ἦν πορτοφύλακας
Ενάρετος ο αρχιτέκτονας της ροής των πάντων φόρμες άνοιξε ιδανικές σκάλες τα όρια σύγνεφα
Οι αποχρώσεις δε βρίσκονται εύκολα τα σύνορα λαβύρινθος ιδεατός ο άθλος που μόνος έγνεφα
Ως τη βαθύτερη ουσία αφομοιώθηκε με την ατμόσφαιρα σε όλες τις διακυμάνσεις η καρτερία
Άρτος στα χέρια γνώσης κόβεται ο ενθουσιασμός λέξη προς λέξη η έξαρση ξέθρα ίσια ευφορία
Η στράτα καθαρή και πλούσια μού φύλαγε ένα βράδυ ξάφνιασμα στο γράμμα Α και αχ στο τρία
Σκοτεινό άσμα και άστοχο πελέκησε πάνω στο πολυτιμότερο υλικό έναν βυθό και έναν αστερία
Αγαθό με χάρη η άνεση τεντώνει το έπος σε γλώσσα Φλωρεντίνικη στίχοι λυγεροί οι συλλαβές
Μεταφερθήκανε από τους θορύβους και τις έγνοιες στην απόλυτη ενότητα του ύφους οι λαβές
Πολύπλοκες βρέθηκαν στις διάφορες δυσχέρειες μεταφραστές τολμηροί ν’αδιαφορούν βαθιά
Στ’ αυτί ηχεί υλικό σφιχτοδεμένο κείμενο αμετάφραστο θα μείνει στο μυαλό μια γρατζουνιά!!
