Χειροτέχνημα είναι οι άνθρωποι μέχρι σήμερα για το Θεό σύμβολο κρεμασμένο απ’τα μαλλιά Ανεμίζει η προστασία μαγική σημασία πλέκεται ανακάλυψη Θεία σε δίχτυ κοινωνία από φιλιά Στα μάγουλα ην ένα χάδι στο στόμα γεύση γλυκιά με χάντρες και φτερά η ανάμνηση κοιμάται Μέσα σε ολάνθιστα στεφάνια πάνω απ’τα κρεβάτια κλωστές χορεύουν ένα μικρό παιδί θυμάται […]
Άρτιος ο γλωσσοπλάστης της πέννας διπλωμάτης δεν συχωρνάει και δεν ανέχεται καμιά κακία Ελκυστική γιομάτη χοχλασμό πυροδοτεί φυτίλι η ανάβαση σε σεινάμενο μετεωρίτη η κωμωδία Θεία γοητεύει η απληστία μαστίγωμα συνταραχτικό δεν μπορεί πια να νιώσει τις χαρές της γης Ένοπλες διψούν και πίνουν αχόρταγες ηδονές πλημμυρίζουν κάθε στιγμή κατάχτηση ο ποιητής Σβήνει τις αθλιότητες
Ψυχή που έθρεψε την ψυχή αχόρταγη πόσα έχουν γραφεί και πόσα άραγε θα γραφούν ακόμη Με τις καρδιές να ενσωματωθεί ο ταξιδευτής του ορατού και του μη αισθητού κόσμου η ρώμη Δεν μπόρεσε να μην ενδώσει στην πρόκληση να αποδώσει στο αριστούργημα μια γεύση γλυκιά Έχει συμπυκνωθεί ολάκερη η σοφία δάσος βλέπει κωμωδία αφηρημένη χάνεται
Δαιδάλω ευφυώς τη φωτιά όχι ως καρπό του έρωτα αναμμένη με δεξιοτεχνία είναι η αλληγορία Της έριδας και φιλονικίας του πυρός σε όλες τις μορφές ο χαλκός ένας κεραυνός για τη φιλολογία Με έννοια διαυγή μυθολογία αναγνωρίζει θεό Αγνί στον ουρανό ακμάζων ηφαίστειο η αστραπή Δέος των ύπατων παραμένει η δύναμη στα επίγεια φέρεται αδελφός
Σπείρειν δίοδο για να εισέλθει το νερό στον καρπό το έμβρυο δες σε λήθαργο εξαναγκασμένο Βλαστικό δυναμικό το ενδοσπέρμιο περιορισμένα ανύπαρκτο στο χώρο περισπέρμιο θαμμένο Τ’οξυγόνο προσπαθεί η μικροπύλη είσοδος δυνάμει παραμένει ευνοϊκά ανοιχτή η ασυνέχεια Κλείνει τα επίπεδα πέφτουν στα όρια τα αρχέφυτρα σε ριζικό μερίστωμα εντείνεται η συνέχεια Καθοριστική η διάσπαση ρυθμιστής ενυδάτωσης
Αντίληψη το φως ανιχνεύεται η αίσθηση μεταφράζει ένα αίτιο το μάτι την όραση γεννάει Τμήμα ορατού φάσματος ουράνιου τόξου η χορδή δέσμη σωματιδίων από σχισμή περνάει Ιδιότητες μεταφράζει διάδοση στο χώρο οδεύοντας ακολουθεί τη συντομότερη χρονικά οδό Κύματος μηκών τα στοιχειώδη φορέας αλληλεπιδράσεων ένα μποζόνιο σε σπιν η φύση εδώ Προερχόμενο απ’αλλού αν πέσει πάνω
Ιριδοληπτικό βγαίνει απ’το νου φλογιστό το φαινόμενο βασισμένο σε μια ανύπαρκτη ουσία Η θεωρία κουβαλάει αβαρή ρευστά χωρίς να μεταφέρουν μάζα ή έννοια στα στοιχεία Αλχημιστικά στάδια υλιστικά βολικά προσδιορίζουν ποιοτικά θεμελιώδεις παραδοχές Οι φυσικές ιδιότητες μετρήσεις ποσοτικές συνδέουν περιορισμούς δυνάμεις και αρχές Φιλοδοξούν να εξηγηθούν διαφορετικά πειράματα για τη διατήρηση ζωής και φωτιάς Σε
Ζωή άφθαρτη σκεπή στέκει ψηλά κοιτά καθώς περνάνε ανάκατα οι Θύσανοι τον Άτλαντα Νεφών μεταξωτά λευκά φτερά ανοίγουνε οριζόντια κι αφήνουνε διάπλατα όλα τα άπαντα Έργα σαν μια δέσμη από λεπτά νήματα μηνύματα στροβιλίζονται αλογοουρές ανεμίζουνε Πριν την ανατολή και τη δύση του Ήλιου τα καμώματα εραστές σε περιδίνηση θυμίζουνε Κοκκινοκίτρινα χρώματα έχουνε και πέφτουνε
Φεύγει η θύμηση γλυκιά ευχαρίστηση πλημμυρίζει δροσιά μία συχνότητα μοιράζει χάδια Ανέγγιχτα πλαγιάζουνε τα περασμένα ξεχασμένα μια ιστορία πλανιέται στο χάρτη άδεια Ξύλα επιπλέουν σε ρεύμα ποταμού πλέουν πανιά πολλά κουπιά ένα γαλαξία ταξιδεύουν Έντoνες συγκινήσεις οι αναμνήσεις κωπηλατούν πιρόγα μονολογούν σε πάπυρο οδεύουν Τα απαραίτητα εφόδια στα εμπόδια κρασί απ’το κατάρτι ένα ρούχο ξεσκισμένο
Πλέει βαθιά νοσταλγία ένα φιλί γερά δεμένο σε κατάρτι του ωκεανού η αφιλόξενη πλάτη Απέραντα τα ανεμοδαρμένα σώματα σε πρότυπα στρώματα καλπάζει ανέμελο γαλάζιο άτι Σε αρχέτυπα όστρακα οι οπλές ερέθισμα ο κρότος έναυσμα ανοίγουνε οι πύλες όλα μόνα Ταξιδεύουν σε βυθούς άγνωστους φυσαλίδες άρματα τραβούν σε χαρταετό μία γοργόνα Κοιμωμένη καλλονή κατρακυλάει σ’ένα παραμύθι