Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το… wondering logically, με σημείο αναφοράς ότι ο Λάζαρος είναι πια κι επίσημα νεκρός. Βέβαια να θυμίσω, για τα πρακτικά, πως ο Χριστός είπε κάποια στιγμή στους μαθητές Του ότι: “ήρθε η ώρα να πάμε για να τον… ξυπνήσω.” Να τον ξυπνήσω θα μπορούσε να μεταφραστεί κι ως να τον αφυπνίσω, να […]
Logicus Come Forth Read More »
Woe to you, oh earth and sea For the Devil sends the beast with wrath Because he knows the time is short Let him who hath understanding reckon the number of the beast For it is a human number Its number is six hundred and sixty-six Προμηθέα, για την ιστορία ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές
Στον χώρο συγκεκριμένα που η απαρτία των ‘ανεξίκακων’ για αιώνες καθόταν ακούνητα ζωγραφισμένη στους μουχλιασμένους τοίχους αυτής της μικρής, αλλά με μεγάλη βαρύτητα κι αξία, μονάδας συσσώρευσης πληροφοριών, βλέπε αμφιβληστροειδή χιτώνα και ινιακό λοβό του εγκεφάλου. Εκεί με λίγα λόγια που η άψογη αναπαράσταση τής φαινομενικά πράας ψηφιδωτής μορφής και άρτια κεκαλυμμένης σκελετωμένης τους υπόστασης,
Shadows On The Wall – Engrams and Plato’s allegory of the cave pt2 Read More »
«… και τώρα τί κάνουμε;» «… και τώρα τί κάνουμε! Καλή ερώτηση, Προμηθέα. Μάλλον θα πρέπει για την ώρα να την… κάνουμε. Θα πρέπει να φύγουμε απ’αυτό το σημείο του χώρου και να σε γυρίσω χρονικά πίσω στην αρχική σου θέση. Σύντομα θα έχουμε παρέα, κι όπως φαίνεται δεν θα είναι και τόσο καλή ή
Candle In The Wind Of Echoes – Engrams and Plato’s allegory of the cave pt1 Read More »
Κατάλαβα από πολύ νωρίς ότι η Βαβέλ βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη, παρά την υποτιθέμενη επιστημονικότητα και τον πολιτισμό που θέλει να πουλάει στον έξω κόσμο. Και μόνο το γεγονός ότι κάνει πειράματα σε κοινωνικά και οικονομικά αδύναμους, σε ανήμπορους, άρρωστους, διανοητικά ανάπηρους, αλλά και σε παιδιά, είναι αρκετό ν’απαρνηθώ τον υποτιθέμενο πολιτισμό της και να
Τελειώσατε κύριε καθηγητά το παραλήρημά σας; Επιτέλους. Μπορώ να έχω τον λόγο τώρα αν μου το επιτρέπετε; Νομίζω πως αρκετά κράτησε το θέατρο του παραλόγου σας. Και για να είμαι ειλικρινής απέναντί σας, κατά πρώτον, εκτός του ότι μού είναι παντελώς αδιάφορη όλη αυτή η κοινωνική μούργα στην οποία αναφέρεστε, κατά δεύτερον και σημαντικότερο όλων,
Την οροφή που θα σου βγάλω αν κάνεις και πας ν’αντιμιλήσεις, δεν γονατίσεις αμέσως, δεν σκύψεις υποταγμένος το κεφάλι και δεν το πάρεις απόφαση ότι θα πεθάνεις, επάνω σου σαν τη Σπαρτιάτικη ασπίδα θα την πετάξω για να σε λιώσω σαν τη μύγα κάτω απ’τη μυγοσκοτώστρα. Θα σε σβήσω κυριολεκτικά απ’τον χάρτη, θα σε ακυρώσω
Inquisitor Generalis pt3 Read More »
Έτσι κι εσύ, αργά και βασανιστικά σαν τον Παυσανία να σαπίσεις και να ψοφήσεις στην ανυπαρξία σου. Excommunicado my friend, όπως θα’λεγε και… η μικρή Λουλού, ο άχρηστος δηλαδή Αμερικάνος καλεσμένος μας απ’το πανεπιστήμιο της Χονολουλού! Όπου και να πας ρε αστείο της κοινωνίας, τα μούτρα σου θα σπας κι εμένα θα βλέπεις πάντα μπροστά σου.
Inquisitor Generalis pt2 Read More »
Ο κόσμος όλος από πάντοτε ήταν μια σκέτη απάτη Το σκότος άπλωνε παντού και ρίζωνε βαθιά στον πάτο. Μια πλάνη έξαλλη από τον ίλιγγο που ήτανε φευγάτη. Θεμέλια έστρωνε στα πρόχειρα με μουσαμάδες από κάτω. Στην κορυφή τα ψέματα έβαζε κορώνα στον εφιάλτη. Ήρθε μια μέρα όμως δόλια που τάραξε βαριά το λάθος. Αντάρτης ήτανε αυτός που σήκωσε χοντρή φουρτούνα. Ψευδαίσθηση,
… καταφέρατε να φτάσετε; Φαντάζομαι θα είχε πολύ κίνηση μ’αυτόν τον χαμό. Βρήκες να παρκάρεις; Ωραία. Πού είστε τώρα; … Α, κατάλαβα. Θυμάσαι πού πρέπει να πας, ε; Έχω ενημερώσει τη γραμματέα, αλλά μην ξεχάσεις να της πεις ότι έρχεσαι από μένα. Και σε παρακαλώ, όσο θα περιμένετε στην αίθουσα αναμονής, δεν θέλω τάμπλετ. Τ’ακούς;
Inquisitor Generalis pt1 Read More »