«Για καλό ήρθα σε τούτο το μέρος; Τί γίνεται επιτέλους με μένα; Άφησα την κόλαση του Γολιάθ για να βρεθώ στην κόλαση της Βαβέλ; Αυτό μου λες, Πατέρα; Τί δουλειά έχω εγώ εδώ πέρα;».
«Κι αν έχεις δουλειά λέει. Με φούντες, Προμηθέα! Μα και βέβαια για καλό σκοπό ήρθες! Θα κάνεις κι εσύ μια έρευνα! Κι αυτή τη φορά δεν θα’σαι της Βαβέλ το πείραμα. Όχι!
Έξυπνος θεωρείται αυτός που έχει τη δυνατότητα μεγέθυνσης και όχι σμίκρυνσης. Και για να σου δώσω να το καταλάβεις, φαντάσου ότι είσαι σε μια πόλη, καλή ώρα όπως και σε αυτή που σε έφερα και παραπονιέσαι όπως πάντα. Αν σε ρωτούσα λοιπόν από πού θα έβλεπες καλύτερα, από τον 100ο όροφο της Βαβέλ ή από το υπόγειό της, ποια θα ήταν η λογική απάντηση; Μα φυσικά από ψηλά και μόνο θα μπορούσες να δεις το όλο θέμα ή θέαμα, όλη την πόλη πιάτο στα πόδια σου για παράδειγμα. Απ’αυτό το σημείο υπεροχής θα έχεις τον απόλυτο έλεγχο, όταν οι άλλοι από κάτω, στα χαμηλά, θα προσπαθούν να καταλάβουν πώς να φτάσουν από το σημείο Α στο σημείο Β διαβάζοντας αυτούς τους ανόητους μικρούς χάρτες.
Ο Steve Jobs, διευθύνων σύμβουλος της Apple και πρώην πρόεδρος της Pixar που δεν ζει πια ανάμεσά μας και ξέρω καλά ότι δεν έτυχε ποτέ σου ούτε από σπόντα ν’ακούσεις το όνομά του ή να’χεις έστω μια μικρή ιδέα για το έργο του, είπε ότι οι έξυπνοι άνθρωποι κάνουν συχνά συνδέσεις που φαίνονται προφανείς σε αυτούς, αλλά προβληματίζουν τους άλλους, απλά και μόνο επειδή έχουν αναπτύξει την ικανότητα μεγέθυνσης για να έχουν πάντα μια καλύτερη εικόνα. Αυτό, φυσικά, ακούγεται υπέροχο, και είμαι σίγουρος πως μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι για να αλλάξεις τον κόσμο, πρέπει να τον δεις καθαρά, από μια άλλη οπτική γωνιά ή προοπτική.
Άρα, μετά από τις διαφωτιστικές πληροφορίες περί μεγέθυνσης, θέλω για την ώρα να παρακολουθήσεις στενά αυτή τη γυναίκα που βλέπεις να έρχεται φουριόζα μέσα στην καταιγίδα, τραβώντας όπως-όπως απ’το χέρι ένα φουκαριάρικο παιδί, το οποίο όπως φαίνεται απ’το παραπονεμένο του φατσάκι, το μόνο που θέλει απ’την ζωή του είναι απλά να την ρωτήσει γιατί ο Tom κυνηγάει συνεχώς τον Jerry για να τον φάει! Γιατί ο Sylvester τον Tweety, το Coyote τον Roadrunner, ο λύκος τα τρία γουρουνάκια κ.ο.κ. Θέλει να το μάθει, θέλει πολύ να καταλάβει το γιατί σ’αυτή τη ζωή θα πρέπει να υπάρχει πάντα ένας κακός και πονηρός που θα σε καταδιώκει όπου κι αν πας και ό,τι κι αν κάνεις. Ένας Σαούλ, δηλαδή, που με το έτσι θέλω θα σε φαντασιώνει αρνί στη σούβλα να ψήνεσαι σε μια κόλαση από κάρβουνα, όταν εκείνου θα του τρέχουν τα σάλια απ’την απόλαυση!».
«Κι αν με καταλάβει; Αν με δει να την ακολουθώ; Τί θα κάνω; Τί θα πω; Δεν έχω κάνει ποτέ ξανά παρακολούθηση ανθρώπου. Μόνο το… »
«… μεγέθυνση δεν σημαίνει ότι θα γίνεις κι απαραίτητα ορατός. Όχι βέβαια. Μεγέθυνση και σμίκρυνση είναι αφηρημένες έννοιες, δηλαδή όρος της λογικής που σημαίνει τις γενικές ιδιότητες ή τα γνωρίσματα των φαινομένων εκείνων που δεν μπορούμε να τα αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας, αλλά μόνο με τη νόηση. Για να κατανοήσουμε και, σε συνέχεια, να εκφράσουμε μια α.έ. πρέπει, στην αρχή, να ξεχωρίσουμε από το πλήθος και την ποικιλομορφία των φαινομένων της φύσης το φαινόμενο εκείνο που το πιο χαρακτηριστικό του γνώρισμα πλησιάζει προς αυτή την α.έ. Και κατόπιν, η νόησή μας πρέπει να προχωρήσει και να αφαιρέσει από το φαινόμενο αυτό κάθε παραπλήσιο δευτερεύον γνώρισμα, και να εντοπίσει με αυτή τη διαδοχική σειρά απλουστεύσεων το μοναδικό γνώρισμα που χαρακτηρίζει απόλυτα την α.έ. Η λειτουργία αυτή της νόησης ονομάζεται αφαίρεση. Το περιεχόμενο των α.ε. παρουσιάζει μεγάλο πλάτος και βάθος. Από άποψη πλάτους, οι α.έ. χρησιμοποιούνται σε όλες τις επιστήμες και σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης πνευματικής δραστηριότητας. Από άποψη βάθους εισχωρούν από το πιο γενικό γνώρισμα ή ιδιότητα ενός φαινομένου στο πιο ειδικό. Παράδειγμα διείσδυσης από το γενικό στο ειδικό γνώρισμα έχουμε στον ακόλουθο αλγόριθμο: φαινόμενο -> αίσθηση -> όραση -> μάτι -> ποσότητα εισερχόμενου φωτός -> έλεγχος.
Το κοινό κινητικό νεύρο, συγκεκριμένα το παρασυμπαθητικό τμήμα του που έρχεται από τον πυρήνα Έντινγκερ-Βέστφαλ, καταλήγει στον σφιγκτήρα μυ της ίριδας, που δρα σαν σφιγκτήρας της κόρης. Όταν ο μυς αυτός συσπάται, αυξάνεται το μέγεθος της ίριδας, άρα μειώνεται το μέγεθος της κόρης. Η διαστολή της κόρης προκαλείται από τον διαστολέα μυ, που βρίσκεται από την άλλη πλευρά της ίριδας και ελέγχεται από το συμπαθητικό σύστημα. Τα δύο νευρικά συστήματα δρουν ανταγωνιστικά (με επικρατέστερο το παρασυμπαθητικό), κι έτσι κατά την αλλαγή μεγέθους της κόρης παρατηρείται μικρή ταλάντωση της ίριδας.
Όταν στο μάτι πέφτει δυνατό φως, η κόρη θα συσταλεί αυτόματα (μύση). Αντίθετα, η κόρη διαστέλλεται (μυδρίαση) αν κάποιος δει ένα αντικείμενο που προκαλεί ενδιαφέρον, ή αν αισθανθεί απειλή, κίνδυνο ή πόνο (ψυχοαισθητικό αντανακλαστικό).
Κατά τον Ν. Εξαρχόπουλο, που κι αυτόν σίγουρα δεν ξέρεις, η νόηση είναι η πνευματική λειτουργία με την οποία «συγκρίνουμε, αναλύουμε, συνδυάζουμε, συνθέτουμε, ορίζουμε και ταξινομούμε το περιεχόμενο της συνειδήσεώς μας». Η νόηση στηρίζεται μεν στον κύκλο των παραστάσεων του ατόμου, αλλά λειτουργεί βασικά με έννοιες, που παριστάνονται με λέξεις κι αποτελούν τα στοιχεία και τα μέσα λειτουργίας της. Με τις νοητικές λειτουργίες της συσχέτισης του υλικού βιωμάτων δημιουργούνται οι σκέψεις. Η νόηση και οι σκέψεις, ως «πλάσματα» νοητικά, λειτουργούν με τις έννοιες, τις κρίσεις και τους συλλογισμούς. Οι κρίσεις στηρίζονται στις έννοιες και οι συλλογισμοί στις κρίσεις. Στη νόηση περιλαμβάνονται η αντίληψη, η μάθηση, η συσχέτιση/σύνδεση και η αιτιολόγηση
Επομένως, δες το αντικείμενο παρακολούθησής σου μ’ενδιαφέρον και άνοιξε, μεγένθυνε το ΜΑΤΙ σου και μη φοβάσαι, δεν πρόκειται να σε δει ποτέ. Κι αυτό γιατί είσαι μια αφηρημένη έννοια, η οποία από την σμίκρυνση (zoom in) της γεωμετρίας του… Γολιάθ, περνάς στη μεγέθυνση (zoom out) της δικής μου γεωμετρίας στη Βαβέλ…»
Για μισό λεπτό, άκου, χτυπάει το τηλέφωνό της…
Coming up next: Inquisitor Generalis pt1